बायकोच्या गुणगुणण्याचा आवाज ऐकू येतोय. हळू हळू लाइट्स लागतात. नवरा घाई घाईत आत येतो. आवरा आवर करतोय.

नवरा - आणि काय गं, आज तू का इतकी खूश आहेस?
बायको - आज माझ्या मुलीला बघायला येणार आहेत...
नवरा - अगं तेच विचारतोय, मुलीला बघायला येणार आहेत... तू का खूश आहेस?
बायको - अहो तुम्हाला आपला बघण्याचा कार्यक्रम आठवतो... किती मजा आली होती ना...
नवरा - हो ना... खरंच गंमत झाली होती. चुकून तू नेहमी प्रमाणे साखरे ऐवजी मीठ टाकल्याने एका वेगळ्याच चवीचा चहा प्यावा लागला होता मला...
बायको - तरी एरवी पेक्षा खूप छान झाला होता असं माझी आई म्हणाली, माणसाच्या हाताला चव असली की सगळं छान बनतं...
नवरा - त्यावेळी अजून एक गंमत झाली होती, जी मी तुला सांगितली नाही... आज सांगतो...
बायको - तुम्ही पायरीवर पाय घसरून पडलात ते ना, माहिती आहे मला, मी वरून बघितलं...
नवरा - हो का?
बायको - हो ना, नंतर तुम्ही तुमच्या वडिलांना म्हणालात मला कुणी तरी हसल्याचा भास झाला...
नवरा - हो अगं, खरंच वाटलं होतं मला कुणी तरी हसल्यासारखं...
बायको - तो भास नव्हता... मीच हसले होते...
नवरा - छान... पण मला सांगायची आहे ती ही गंमत नव्हे...
बायको - मग हो?
नवरा - आम्ही आल्यावर तुझी आई गूळ पाणी घेऊन आली... तिला बघून मी पटकन बाबांच्या कानात सांगितलं 'मला मुलगी पसंत आहे...'
बायको - काय???
नवरा - अगं मला वाटलं तीच नवरी मुलगी आहे...
बायको - धन्य आहात...
नवरा - शेवटा पर्यंत तुझा चेहरा काही मला दिसला नाही... शेवटी मी आईवरून अंदाज बांधून तुला न बघताच होकार दिला...
बायको - आणि आयुष्याचं सोनं झालं तुमच्या... अहो मी म्हणून तुमच्याशी लग्न केलं... मला किती चांगली चांगली स्थळं सांगून आली होती...
नवरा - मग माझ्यातच काय पाहिलंस?
बायको - तुम्हाला बघून मला कळलं की तुम्हालाच माझी जास्त गरज आहे... इथे माझ्या कर्तृत्वाला वाव आहे...
(नवरा बायकोला कोपरापासून हात जोडून नमस्कार करतो.)
बायको - किती वाजता येणार आहेत हो मुलाकडचे?
नवरा - मुलाकडचे नाही, मुलगा एकटाच येतोय... येईलच इतक्यात...
बायको - कार्टी कुठाय? उठली तरी आहे का?
नवरा - पार्लर मध्ये गेली आहे...
बायको - आणि चहा पोह्यांचं काय? तुम्ही करणार?
नवरा - नाही गं, तिला विचारलं मी तर म्हणाली बाहेरूनच काही तरी आणीन... गिरीष तिला म्हणाला का उगाच त्रास???
बायको - शी... त्यात काय बाई त्रास...
नवरा - वा वा... असा कसा त्रास नाही??? त्याने कधी तरी खाल्लं असेल तिच्या हातचं...
बायको - काहीही बोलू नका... तिला जमतं बऱ्यापैकी... अगदी माझ्या इतकी सुगरण नसली तरी जमेल हळू हळू...
नवरा - तुझ्या इतकी सुगरण नाहीये तेच बरं आहे...
बायको - दुसरं काही नाही तरी सासूबाईंचा खवचट पणा घेतलाय हो तुम्ही...
नवरा - अगं मेलेल्या माणसाविषयी असं बोलू नये...
बायको - मेलेल्या माणसाविषयी मेलेल्या माणसाने बोललं तर चालतं...

(डोअर बेल वाजते)
बायको - आले वाटतं जावईबापू...
नवरा - होणारे जावईबापू... अजून निर्णय घ्यायचाय...
बायको - अहो पण पमी ने ठरवलंय ना???
नवरा - ती बरंच काही ठरवते, पण हा निर्णय तिला एकटीने घेऊ देणार नाही...

(डोअर बेल पुन्हा वाजते)

बायको - अहो... गप्पा काय मारत बसलात वेंधळ्यासारखे... दार उघडा बघू लवकर...
नवरा - हो हो...

(नवरा दार उघडतो आणि त्याला आश्चर्याचा धक्का बसतो. )

नवरा - अरे या या या... तुम्ही आलात ते फार बरं केलं गुरुजी. आमचे होणारे जावई येतीलच इतक्यात...
ज्योतीषी - तुम्ही इथे कसे???
नवरा - अहो मी इथेच राहतो...
ज्योतीषी - काय नाव तुमच्या मुलीचं?
नवरा - अहो सांगितलं की त्या दिवशी, कालिंदी...
ज्योतीषी - मग ठीक आहे... मी चुकीच्या पत्त्यावर आलोय बहुतेक...
नवरा - काही का असे ना, तुम्ही आता आला आहात तर थांबा थोडा वेळ...
ज्योतीषी - अहो मला दुसरीकडे जायचंय महत्त्वाच्या कामासाठी...
नवरा - फक्त थोडावेळ थांबा प्लीज...
ज्योतीषी - अहो मी व्हिझीटचा चार्ज वेगळा घेतो...
नवरा - किती???
ज्योतीषी - रुपये २००० फक्त...
नवरा - बरं, देतो. पण तुम्ही थांबाच.
ज्योतीषी - बरं थांबतो... (गिरीष पमीला कॉल करून सांगतो की तो महत्त्वाच्या कामात अडकल्याने त्याला उशीर होईल. )
बायको - अहो... ह्यांनीच पत्रिका बनवली का...
नवरा- हो... हेच ते...
बायको - त्यांना विचारा काही उपाय आहे का त्यावर... जास्त महाग असेल तर करू नका...
नवरा - अगं काय बोलतेयस?
ज्योतीषी - कुणाशी बोलताय हो???
नवरा - स्वतःशीच...
ज्योतीषी - मी त्या दिवशी तुम्हाला इतकं सांगूनही तुम्ही मुलीचं लग्न करायचं ठरवलंतच ना...
नवरा - अहो मी नाही ठरवलं, मुलीनेच ठरवलंय परस्पर...
ज्योतीषी - तुमच्या जावयाला कल्पना आहे ना?
नवरा - आमच्या जावई कोण आहे ह्याचीच आम्हाला कल्पना नाही अजून... द्या टाळी... हॅ हॅ हॅ...
ज्योतीषी - हॅ हॅ हॅ (गिरीष कपाळाला हात लावतो.) अहो कधी येणार जावई तुमचा? मला निघायचंय...
नवरा - अहो २००० फक्त रुपये घेतलेत ना? आता २० मिनिटं तरी थांबा...
ज्योतीषी - अहो तो व्हिझीटचा चार्ज, वेटींगचे पैसे वेगळे...
नवरा - बरं, हाफ मीटर करून ठेवा...
बायको - काय मेला हावरट आहे... नुसतं थांबायचे २००० घेतले, वर अजून पैसे मागतोय...
नवरा - हा कधी तावडीत आला की बघच कधी वाट लावतो ह्याची... खूप लुबाडलंय मला ह्याने... (गिरिषला) मी आलो चहा घेऊन...
ज्योतीषी - घेऊन येताय म्हणजे तुम्ही घेऊन येताय की आपल्यासाठी घेऊन येताय?
नवरा - आपल्यासाठी आणतोय... तुम्ही किती घेणार? अर्धा कप की फुल कप?
ज्योतीषी - मी...
नवरा - अर्ध्या कपाचे ५ रुपये, पूर्ण घेतलात तर ८...
ज्योतीषी - मी बाहेरून पिऊन येईन...

(नवरा चहा घेऊन येतो)

नवरा - घ्या... आणि सांगा कसा झालाय...
ज्योतीषी - (चहाचा घोट घेतो) ह्या चहाचे मी फार फार तर २ रुपये देईन...
बायको - अजून कसे नाही आले जावईबापू?
नवरा - होणारे जावईबापू...
बायको - तेच ते...
ज्योतीषी - कोण आहे तो माणूस ज्याने तुमच्या मुलीशी लग्न करायचं ठरवलंय?
नवरा - मलाही बघायचंय त्याला...
ज्योतीषी - त्याला जेव्हा कळेल की त्याच्या भविष्यात काय हे तेव्हा मला त्याचा चेहरा बघायचाय... मंडपातून त्याची वरात डायरेक्ट जेल मध्येच जाणार आहे... हॅ हॅ हॅ
नवरा - ह्या विनोदावर मी नाही हसू शकत...
ज्योतीषी - हसून घ्या हो... शेवटच्या दिवसात माणसाने आनंदी राहावं...
बायको - कार्टी काय करतेय पार्लर मध्ये इतका वेळ? इतक्या वेळात म्हशी धुऊन होतात...
नवरा - कालिंदी कशी नाही आली अजून???

(डोअर बेल वाजते)

नवरा - कुणी तरी आलं...
ज्योतीषी - बेल वाजली म्हणजे कुणी तरी आलंच असणार...
नवरा - हो ना... कारण नसताना आवाज करायला बेल म्हणजे काय माझी बायको आहे... हॅ हॅ हॅ...
बायको - अहो... गप्पा काय मारत बसलात वेंधळ्यासारखे... दार उघडा बघू लवकर...

(नवरा दार उघडतो.. )


नवरा - काय गं कार्टे इतका वेळ काय करत होतीस पार्लर मध्ये???
पमी - गिर्‍या??? तू कधी आलास? उशीरा येणार होतास ना???
नवरा - अगं ह्याच गुरुजींनी तुझी पत्रिका बनवली...
पमी - काय???
ज्योतीषी - अगं पण तू इथे कशी???
पमी - मी इथेच राहते... हे माझे बाबा...
ज्योतीषी - काय??? हा तुझा... हे तुझे बाबा???
पमी - हो...
नवरा - तू कशी ओळखतेस ह्यांना...
पमी - अहो ह्याच्याशीच मी लग्न करायचं ठरवलंय...
नवरा - काय??? हे माझे... हा माझा होणारा जावई???
पमी - हो... कसा आहे? सांगा ना...
बायको - नालायक आहे... हलकट आहे... लोभी आहे... तुझ्या बापाला लुबाडलंय ह्याने अडचणीत पकडून...
नवरा - अरे देवा... हे काय केलंस??? ह्या माणसाच्या हातून माझा खून होणार आहे??? हा मला मारायचेही पैसे घेईल माझ्याचकडून...
पमी - काहीही काय बोलताय बाबा?
नवरा - अगं तुझ्या पत्रिकेत लिहिलंय की तुझ्या नवर्‍याच्या हातून माझा खून होणार आहे?
पमी - काय??? हे खरं आहे का रे???
ज्योतीषी - (चाचरत) हो...
नवरा - अगं पण मला एक कळत नाहीये
बायको - तुम्हाला कुठे काही कळतं?
नवरा - मला एक कळत नाहीये अख्ख्या जगात हाच एक प्राणी सापडला का तुला लग्न करायला?
पमी - बाबा...
नवरा - काय?
पमी - बाबा...
नवरा - अगं काय???
पमी - सांगू...
बायको - सांग आता लवकर नाही तर थोतरवीन...
पमी - माझं जग किनई ह्याच्यापासूनच सुरू होतं नि ह्याच्यापाशीच संपतं...
नवरा - माझं पण...
ज्योतीषी - सासरे बुवा...
नवरा - मिस्टर आपटे म्हणा... जावई झाला नाहीत तुम्ही अजून... किती वर्ष ओळखताय एकमेकांना...
ज्योतीषी - ३-४ वर्ष...
नवरा - हिला भेटायला येताना हिच्याकडून पण गाडी भाड्याचे पैसे घेता का?
ज्योतीषी - अहो काहीही काय बोलताय... माझा खर्च मी गिर्‍हाईकांकडून भागवतो... बरेच बकरे भेटतात...
नवरा - काय???
बायको - अहो, ह्या खाटकाच्या हातात मला माझं कोकरू द्यायचं नाही... आधी ह्याला घरातून बाहेर काढा...
नवरा - तुझ्या सारख्या खाटकाच्या हातात मी माझी मुलगी देणार नाही...
बायको - अहो... नवीन डायलॉग मारा ना काही तरी...
नवरा - तुझ्या सारख्या नराधमाच्या हातात मी माझी मुलगी देणार नाही...
ज्योतीषी - अहो असं मी काय केलंय???
नवरा - आत्ताच्या आत्ता चालता हो माझ्या घरातून...
ज्योतीषी - अहो पण माझे २००० रुपये...
नवरा - बघितलंस... बघितलंस....
पमी - बाबा... असं काय पाप केलंय ह्याने...
नवरा - अगं हा म्हणजे माणूस नाही... जळू आहे... जी एकदा चिकटली की ज्याच्या अंगावर आहे त्याचंच रक्त शोषते...
ज्योतीषी - अहो जळू रक्त शोषण्यासाठीच चिकटते...
नवरा - हा लोकांच्या असाहाय्यतेचा गैरफायदा घेतो... त्यांना लुबाडतो... खोटी आश्वासनं देतो... हा लोभी आहे... हा नीच आहे... हा हा आहे...
ज्योतीषी - मी मीच आहे...
नवरा - हे लग्न होणं कदापि शक्य नाही...
ज्योतीषी - अहो पण का???
नवरा - माझी मरायला ना नाहीये... पण मी ह्याच्या हातून मरणार नाही... ह्याने मला मारणं म्हणजे मुंगी ने हत्तीला मारणं, उंदराने सिंहाला मारणं, प्याद्याने वझीराला मारणं...
बायको - ओ.... बास झालं....
नवरा - मी ह्याच्या हातून मरणार नाही म्हणजे नाही म्हणजे नाही...
पमी - अहो पण का???
नवरा - कार्टे मी का मरणार नाही असं विचारतेस???
पमी - नाही हो... आमचं लग्न का होणार नाही...
नवरा - माझी परवानगी नाही...
ज्योतीषी - मी काय म्हणतो... आपण सेकंड ओपिनियन घेऊया का???
नवरा - त्याने काय होणार आहे???
ज्योतीषी - कदाचित काही तरी उपाय सापडेल...
बायको - अहो... हा तुम्हाला पुन्हा फसवतोय...
नवरा - गप्प बस गं... कुणाचं घ्यायचं सेकंड ओपिनियन...
ज्योतीषी - ओरिजिनल जोशी ज्योतीषी...
पमी - मग तू कोण आहेस...
ज्योतीषी - मी लेटेस्ट जोशी ज्योतीषी. वर्जन २.०...
नवरा - ओ २.०, बोलवा तुमच्या बाबांना आत्ताच्या आत्ता...
ज्योतीषी - त्यांचा चार्ज वेगळा आहे, आमचं पॅकेज डील नाहीये...
(नवरा ज्योतिष्याच्या अंगावर धावून जातो)
ज्योतीषी - बोलावतो... बोलावतो... (ज्योतीषी बाबांना मोबाईलवरून कॉल करतो)
ज्योतीषी - बाबा... पटकन मी सांगतो त्या पत्त्यावर या... एका पत्रिकेवर सेकंड ओपिनियन घ्यायचंय... अहो ते पैसे मी देईन… तुम्ही असाल तसे निघा... अहो हो, कपडे घालून निघा... येतायत बाबा...
नवरा - त्यांचे पैसे मी अजिबात देणार नाहीये... हा सगळा घोळ तुझ्यामुळे झालाय...
ज्योतीषी - बघितलंस... जावई झाल्यावर लगेच एकेरीवर आला तुझा, आले तुझे बाबा...
नवरा - ए जा जा... आलाय मोठा जावई होणारा...
पमी - असं काय करता बाबा... करू द्या ना लग्न आम्हाला...
नवरा - करा की
पमी - खरंच???
नवरा - हो करा की तुम्ही लग्न... पण एकमेकांशी नाही...

(डोअर बेल वाजते)
ज्योतीषी - या बाबा या... बरं झालं लवकर आलात...
जोशी - मी घरी यायचे ७५ रुपये घेतो, पत्रिका बनवायचे ५० आणि भविष्य सांगायचे अजून ५०...
नवरा - ओ ओरिजिनल जोशी... तुमच्या मुलाने घोळ करून ठेवलाय...
जोशी - नवीन सांगा काही तरी... काय झालं???
नवरा - अहो ह्याने माझ्या मुलीची पत्रिका बनवली...
जोशी - पैसे घेतलेस ना रे???
नवरा - दिले हो... त्या पत्रिकेनुसार माझा जावई माझा खून करणार आहे...
जोशी - मग प्रॉब्लेम काय आहे???
नवरा - अहो तुमचा मुलगाच माझा जावई होणार आहे...
जोशी - तुला ह्यांचा खून करायला काही प्रॉब्लेम आहे?
ज्योतीषी - नाही...
पमी - गिर्‍या...
जोशी - मग प्रॉब्लेम काय आहे???
नवरा - अहो काही तरी काय बोलताय... तुम्हाला माझी सुपारी द्यायला बोलावलं नाहीये... ह्या अशा मुलाच्या हातून मरायला माझी अजिबात तयारी नाही...
जोशी - मग आता मी काय करावं अशी इच्छा आहे? ह्या वयात मला खून करून फाशी जायचं नाहीये...
नवरा - तुम्ही पत्रिका पुन्हा बनवा नि पुन्हा भविष्य बघा...
जोशी - मी पत्रिका बनवायचे ५० रुपये घेईन आणि भविष्य सांगायचे अजून ५०...
नवरा - देतो हो... बनवा पटापट...
जोशी - मुलीचं नाव?
पमी - पमी...
नवरा - कालिंदी, जन्म १२ डिसेंबर, सकाळी १० वाजून ३५ मिनिटे...
बायको - ओ... हिचा जन्म ११ वाजून ३५ मिनिटांनी झालाय १०:३५ नाही...
नवरा - काहीही काय अगं... तुला काय माहिती???
बायको - मुलीचा जन्म कधी झाला हे मला माहिती नसेल तर काय तुम्हाला असणार... हिचा जन्म ११ वाजून ३५ मिनिटांनी म्हणजे ११ वाजून ३५ मिनिटांनीच झालाय...
नवरा - बरं बरं... जन्म वेळ ११ वाजून ३५ मिनिटे...
ज्योतीषी - अहो मला तर तुम्ही १०:३५ सांगितलंत...
नवरा - ते जुनं झालं... ही नवीन जन्म वेळ... नाव कालिंदी, जन्म १२ डिसेंबर १९८६, जन्म वेळ ११ वाजून ३५ मिनिटे, जन्म स्थळ पुणे ३०...
जोशी - हळू हळू सांगा, तुम्ही व्यास नाही आणि मी गणपती नाही...
नवरा - नाव कालिंदी, जन्म १२ डिसेंबर १९८६, जन्म वेळ ११ वाजून ३५ मिनिटे, जन्म स्थळ पुणे ३०...
जोशी - ह्म्म्म्म.... बनवतो पत्रिका...
पमी - बाबा... दोन प्रेमिकांच्या मध्ये नका येऊ... पाप लागतं...
नवरा - कोण म्हणालं?
पमी - मी म्हणतेय...
नवरा - बापाला पाप-पुण्याच्या गोष्टी शिकवतेस??? ह्या... ह्या... अशा माणसावर प्रेम करताना लाज नाही वाटली... अगं... भूतदया म्हणूनही कुणी ह्याला जवळ नाही घेणार गं... तू काय पाहिलंस ह्याच्यात??
पमी - माझ्या नजरेने बघा म्हणजे कळेल...
नवरा - मुस्काट फोडीन...
पमी - गिर्‍या हा सगळा घोळ तुझ्यामुळे झालाय... माझी पत्रिका अशी का बनवलीस???
ज्योतीषी - अगं तुझ्या बाबांनीच चुकीची वेळ सांगितली त्याला मी काय करणार...
पमी - अरे ते सांगतील काहीही म्हणून काय तू लगेच ऐकायलाच पाहिजे असं नाही... माझं ऐकतोस??? हजार वेळा सांगितलं केसांना ते घाणेरडं तेल लावू नकोस म्हणून...
ज्योतीषी - असं गं काय करतेस???
नवरा - (गिरीषला) ए... ए... लांब हो... लांब हो...

नवरा - अहो किती वेळ लागतोय??? इतक्या वेळात शिधा पत्रिका बनवून होते...
जोशी - शिधा पत्रिकेत भविष्य दिसतं???

जोशी - झाली... बापरे हे काय बघतोय मी...
नवरा - हा धक्का मला आधी बसलेला आहे... त्यामुळे आता मी घाबरणार नाही...
जोशी - कोणत्या अवलक्षणी मुलीची पत्रिका आहे ही???
पमी - माझी आहे...
नवरा - तोंड सांभाळून बोला, माझ्या मुलीची आहे...
जोशी - आणि कोणता गाढव हिच्याशी लग्न करणार आहे???
ज्योतीषी - बाबा मी...
जोशी - अरे गाढवा ह्या पत्रिकेत काय लिहिलंय माहिती आहे का?
ज्योतीषी - माहिती आहे... मी ह्यांचा खून करणार आणि मला त्यात काही प्रॉब्लेम नाही...
जोशी - अरे मूर्खा नव्या पत्रिकेत काय लिहिलंय माहिती आहे का???
कोरसः काय लिहिलंय...
जोशी - ह्या पत्रिकेनुसार जावयाच्या हातून सासर्‍याचा नाही... तर सासर्‍याच्या हातून जावयाचा खून होणार...
कोरसः काय???
(नवरा - मला चालेल)



-------------------------------------समाप्त-------------------------------------------------------