(चित्र नेट वरून घेतलंय. चित्रकार कोण हे माहिती नाही, पण त्याची हरकत असेल तर इथून कढण्यात येईल.)
वार गणेशाचा, रांगा ही लागल्या,
अशा लांब भल्या, दर्शनासी.
लांबुनी चालत, गाडीत बसून,
येती भक्त जन, देवळात.
लोक घालवीती, तास पाठी तास,
एका दर्शनास, देवाजीच्या.
आतल्या आत, चिडे गणराय,
म्हणे सांगू काय, निर्बुद्धांस.
वेळ हा वाचवा, सचोटीचा धंदा,
ठेवोनीया श्रद्धा, माझ्यावरी.
कर्म न करीता, येता देवळात,
विचार मनात, जगातले.
इथे फक्त माझी, मुर्ती रहातसे,
समजावे कैसे, अडाण्यांस.
देह इथे परी, मन फिरतसे,
लुबाडावे कैसे, दुसर्यास.
पाप करोनीया, देता मला लाच,
मनातली बोच, जात नसे.
घालविता वेळ, नासाडता अन्न,
पावेन मी कसा, हाची प्रश्न.
सत्य आचरणा, पुण्य ही होईल,
देवच येईल, पहाण्यांस.
करा दान धर्म, मला नको काही,
एक हाक खरी, मला खूप.
मनास विचारा, मला आत शोधा,
सपडेन खरा, तुमच्यात.
wow..
very true.
मस्त जमली आहे कविता.
chhanch re!
ek baalish prashna.. "tu keliyes?" :)
masta aahe re....kharach...khara aahe
wow!!